Wat heb je een geluk als je al heerlijk aan het water kunt zitten, daar de meeste plekken worden afgesloten en je niet meer ontspannen aan het water kunt genieten. Dan ben je blij dat je toch nog plekjes weet. Zo ook deze plek.
Het was een heerlijk warme lentedag. 24 graden, echt niet verkeerd. Heel de wereld gaat gebukt onder het coronavirus. Wat is het dan fijn als je ergens rustig kunt zijn, even weg van huis, zonder dat je met anderen in aanraking komt en zohet risico op het virus kunt lopen. Met z'n tweeën en de hond, zitten we te genieten van de prachtige zang van de nachtegaal. Een klein, eenvoudig gekleed vogeltje, maar met gouden klanken. Zien laat hij zich niet, maar hij heeft wel het hoogste woord, ik bedoel zang. Prachtig. Watervogels dobberen op het water. Eenden en meerkoeten. Dan weer vliegt er een ijsvogel langs. Die is zo snel dat een foto me echt niet gelukt is. Jammer. Een enkele boot passeert ons.

Maar dan........... Plotseling steekt er iets over. Het zwemt stevig door. Wat is het? Ik pak de verrekijker en zie dat het een bever is. Wat geweldig mooi. Zoiets zie je niet alle dagen. Ik probeer foto's te maken. Maar helaas is er geen echt scherp. Niet te min, hij staat er op. Verstoppen is voor hem niet mogelijk. Hij zwemt langs een meerkoetennest, maar krijgt er flink van langs. Pfff, gelukkig goed afgelopen. 
Voor ons duikt een fuut uit het water op. Hij neemt de tijd om eens rustig te poetsen. Eenmaal alle veren glad is het tijd voor.........hij rekt zich eens flink uit. Ik moet wel zeggen dat hij vreemde vormen aanneemt. Maar het geeft een geweldig mooi plaatje. Wees eerlijk. Ja toch.